Wolf en maatschappij
André Donker schreef dit boek voor zowel voor- als tegenstanders van de wolf, maar ook voor bestuurders, houders van dieren en politici.
€ 17,50
1-2 werkdagen
Beschrijving
'Wolf en maatschappij' beschrijft de soms onwennige relatie tussen mens en natuur. Het boek geeft antwoord op de meest gestelde vragen die leven in onze samenleving over wolven, hun wezenlijke bescherming, de risico’s voor mensen met hun landbouwhuisdieren en neemt een duik in de ontstaansgeschiedenis van sprookjes met wolven in de hoofdrol. Wolven zijn weer terug in ons land en hebben een plek ingenomen in onze maatschappij. Onze denkwijze over dieren, dierenwelzijn en over hun rechten is sterk veranderd. In de Wet dieren staat de intrinsieke waarde van het dier centraal. Dieren hebben dus een eigen waarde en dit is pas vrij recent bij wet geregeld.
André Donker (1963), schrijver en spreker over natuur, werkte ruim veertig jaar aan natuurbescherming in ons land, deelt tegenwoordig zijn vakkennis in het onderwijs en vanuit zijn eigen bedrijf in natuurbeleving en educatie. Zijn groene vingers schreven eerder al vele columns en blogs voor diverse kranten en magazines. Als boswachter zat hij regelmatig aan tafel in talkshows. Daarnaast is hij auteur van ‘Oog in oog met de boswachter’ (2011), de roman ‘Vrije Oogst’ (2022) en de thriller ‘Moord in het derde dingspil’ (2023). En nu voor u zijn vierde boek in de categorie natuur ‘Wolf en maatschappij’ (2024).
Extra informatie
| Auteur | André Donker |
|---|---|
| Reeks | Mens en Natuur |
| Illustrator | Dirk Verheij |
| Uitgever | New Energy Drukwerk |
| Nur | 410 – Natuur populair algemeen |
| Uitvoering | Paperback / softback |
| Aantal pagina's | 140 |
| Verschijningsdatum | 12-03-2024 |
| Druk | 2e Druk |
| Taal | Nederlands |
Astrid Meij –
Het boek ‘Wolf en maatschappij’ van André Donker wil een brug slaan, wil verbinden en een bijdrage leveren aan het streven naar het accepteren van biodiversiteit, ook als het de aanwezigheid van de wolf betreft, zoals dat in de 21e eeuw steeds meer opgang doet. Langzaamaan is de mens gaan beseffen dat zij geen heer en meester, maar rentmeester is van de natuur en dat de planten en dieren die erin leven, hun eigen plek hebben, vinden of terugvragen: verdienen.
Het boek wil de soms emotionele discussies voorzien van een feitelijke evidence-based onderbouwing.
De auteur is ruim veertig jaar werkzaam geweest in natuurbeheer en natuurbescherming en heeft deze maatschappelijke omslag in zijn werkzame leven stapje voor stapje meegemaakt.
Door de vele lezingen die hij in het land houdt heeft hij de vinger aan de pols kunnen houden hoe er in de maatschappij over de terugkeer van de wolf gedacht wordt. Hij is daarbij steeds op zoek naar verbinding, uitleg.
Angst is een slechte raadgever, in alle facetten in het leven, niet alleen in natuurbeheer.
Zeggen dat iemand niet bang hoeft te zijn voor wolven omdat ze niet gevaarlijk zijn voor de mens, helpt niet. Feitelijke kennis en uitleg als tegenhanger van emotie kan een hulpmiddel zijn.
Dit boek is bedoeld als zo’n hulpmiddel.
Het boek neemt ons mee naar het “Nederland” van de Middeleeuwen: hoe ging de maatschappij toen met de aanwezigheid van de wolf om? Wat waren de factoren die bijdroegen aan het feit dat in 1897 de laatste wolf in Nederland werd doodgeschoten? Hoe zijn die natuurlijke omstandigheden in de afgelopen 125 jaar veranderd? Maakt het daarbij uit dat we nu niet meer met 6 miljoen mensen zijn, maar met 18 miljoen?
Op al dit soort vragen, geeft dit boek een feitelijk onderbouwd antwoord.
Nee, het boek is geen roman, maar een zeer leesbaar geschreven feitelijk en “hands-on” verhaal, met leuke anecdotes en praktijkervaringen, maar ook een flink notenapparaat voor wie meer wil weten over sommige passages.
De boekomslag is een prachtige pentekening van Dirk Verheij. In het boek staan prachtige foto’s van Moniek Rozemeijer en Ramon van Bentum.
Bernice Mulder –
Gedreven natuurmens André Donker voelde mede door zijn jarenlange ervaring heel goed aan dat de onwennigheid met het voorkomen van roedels wolven in Nederland om meer en goed onderbouwde informatie vraagt.
Meningen zijn er genoeg, maar kennis is altijd nuttiger.
Ook ik moet bekennen dat ik schommelde op 2 meningen.
Het lijkt me aan de ene kant geweldig om hier een wolf in het wild te kunnen zien, maar tegelijkertijd vroeg ik me af of we met de inrichting van ons landschap in Nederland de wolf nog wel een reële kans op een volwaardig leefgebied kunnen geven.
Dat een wolf wellicht een gevaar zou kunnen opleveren voor de mens speelt voor mij niet eens zo zeer – er loeren dagelijks wel grotere gevaren.
Dit boek heeft me dingen geleerd die ik nog niet wist en biedt me daardoor precies de informatie ik nodig had om niet langer te twijfelen, maar gewoon blij te zijn met de terugkeer van de wolf in Nederland.
We zijn het verplicht, als mens en maatschappij, om rekening met de natuur te houden en dus ook met de wolf.
Yvonne (geverifieerde eigenaar) –
Eindelijk een boek dat een heikele kwestie onder de loep neemt: het debat tussen (felle) voor- en tegenstanders van de wolf, die doorgaans draait om feiten en fabels waarop de ene partij de andere aanvalt. Wat ik gemist heb is het feit, dat de discussie ‘wolf en maatschappij’ in wezen niet om de wolf zelf draait, maar over veel dieper gewortelde sociale conflicten (tegenstellingen stad-platteland, feitenkennis-praktijkkennis, steun aan-wantrouwen tegen de overheid e.d.). Daar is in het buitenland de afgelopen jaren al onderzoek naar gedaan en over gepubliceerd. Dat de zaak genuanceerder is dan simpel zwart-witdenken, geeft André Donker wel aan.
Dat er een onderlinge rangorde in een roedel is, ‘waardoor lagere rangen worden weggejaagd door hoger in rang liggende wolven’ (p. 14) is maar zeer de vraag. Een roedel bestaat uit een beperkt aantal ‘jaargangen’: ouderpaar dat de baas is, welpen, plus één- en tweejarigen die hun geboorteterritorium nog niet verlaten hebben en meehelpen met het opvoeden en opleiden van de nieuwe brussies. Het verhaal over een strikte rangorde, zoals in de jaren ‘40 door onderzoeker Schenkel gevonden bij wolven in gevangenschap, is bij wolven in de vrije natuur niet aanwezig, net zo min als er alfawolven bestaan (langjarig wolvenonderzoeker David Mech heeft dat beeld aan de hand van veel waarnemingen ontkracht, al onderschreef hij in zijn beginjaren trouwens wel Schenkels hiërarchiesysteem).
Terecht merkt André op, dat wolven niet bang zijn voor mensen (p. 70). Het is schuwheid, of liever gezegd voorzichtigheid, waardoor de wolf mensen liefst uit de weg gaat. In een dichtbevolkt land als Nederland, waar het in de natuurgebieden vaak ook nog eens wemelt van de mensen, is de kans dat een wolf op een mens stuit, of omgekeerd, zeker niet ondenkbeeldig. Dat een wolf je aankijkt, klopt zeer zeker. Is dat vreemd? Allerminst. Een wolf wil weten wat voor vlees hij in de kuip heeft, want als hij risico loopt en een ontmoeting voor hem slecht afloopt, kan hij niet (meer) jagen en is hij het spreekwoordelijke haasje. Een wolf weet echter ook donders goed, wat hij wel kan. Dus je moet hem niet in het nauw drijven, want dan kan/zal hij zichzelf geducht verdedigen. Risico’s voor mensen zijn er dus, zoals André Donker terecht opmerkt, maar omdat de mens niet tot de prooidieren behoort, is het risico op een doelgerichte aanval verwaarloosbaar klein. Iets heel anders dus dan wat tegenstanders beweren aan de hand van het sprookje van Roodkapje, dat niets meer en niets minder dan een verzinsel uit de hoge hoed van de mens is (net zoals het ook nogal eens voor waarheid versleten lied ‘Dodenrit’ van Drs. P.). Tegenstanders van de wolf doen er goed aan de lijst van de meest dodelijke dieren op aarde (p. 72) eens door te nemen.
Al met al heeft André Donker een helder en goed leesbaar boek afgeleverd. Dat verdient een compliment. Zowel voor- als tegenstanders zouden het moeten lezen.
Wat ik ongelofelijk jammer vind, is dat in de literatuurlijst onder meer ‘Wolves: Behavior, Ecology, and Conservation’ van Mech & Boitani en ‘Handbuch Wolf’ van Okarma & Herzog ontbreken. Wie (veel) meer over de wolf wil lezen, vindt alleen al in die twee boeken een schat aan informatie en achterin zeer uitgebreide literatuurlijsten.
Hans Verlinden –
Een boek welk iedere wolf voorstander, maar zeker ook elke tegenstander gelezen moet hebben. Zo kun je je een goed beeld vormen over de wolf en zijn toekomst in West Europa.