Grote zilverreiger

Het najaar is voor mij onder andere de tijd van het veranderende licht. Van het mooie strijklicht door de bomen als de zon al laag staat. Van de vele regenbogen, van de heldere vrieslucht.

En het is de tijd van de grote zilverreigers. Die komen dan in groten getale weer hiernaartoe uit verschillende landen, zoals Polen, Frankrijk en Oostenrijk. Ze komen vanaf oktober en blijven hier tot maart. Als ik ze zie, dan geniet ik van hun mooie gestalte, hun lange poten, hun mooie gele snavel (in tegenstelling tot de kleine zilverreiger die meestal een zwarte snavel heeft). Ik kan vol bewondering kijken hoe ze langs de waterkant sluipen, het doet me denken aan een sluipende kat, voorzichtig loerend naar een geschikte prooi.

Soms staan ze stil en dan zie je hun prachtige weerspiegeling in het water. De sierlijke nek gebogen om maar goed te kunnen kijken. Een opperste concentratie om maar geen prooi te missen. En dan ineens duikt de snavel het water in. Meestal komt hij weer leeg het water uit. Het speuren begint dan weer van voren af aan. En soms is het raak en geniet de zilverreiger van een lekkere vis of een kikker.